Home Blog Page 6

Piece of Wood – लाकडाचा ओंडका

0
man sitting on drift wood

What do you see here ? Simple piece of wood? But I don’t consider it just piece of wood. But huge inspiration!

अनेक मैल अंतरावरून हा लाकडाचा तुकडा किनाऱ्यापर्यंत आला आहे. त्याने अनेक लाटांचे वार सहन केले, उन्हाच्या झळा सहन केल्या, खूप कष्ट घेतले तेव्हा हा किनाऱ्यावर आला. तो स्वतः दिशा ठरवत नव्हता परंतु त्याला जी दिशा मिळत होती तिथे तो व्यवस्थित जात होता. तसेच आपल्या आयुष्याचे आहे. सगळ्यात आधी तुम्ही दिशा ठरवा. व नंतर जशी ती मिळेल तसे तिच्यात सर्वस्व अर्पण करून चाला. मग आयुष्य तुम्हाला किनाऱ्यावर म्हणजे तुमच्या लक्ष्यापर्यंत नक्की पोहोचवेल.

Party Culture Good or Bad?

0
people raising wine glass in selective focus photography

Party Culture! Is it Good or Bad? straight forward असे उत्तर नाही. Basically, याची निर्मिती ही आनंद घेण्यासाठी झाली. परंतु याचा अतिरेक झाल्यामुळे नको ते problems यातून निर्माण झाले. इथे लोकांच्या mindset चा प्रश्न आहे. काही ठिकाणी तर आपण Friday night free असू weekendsला काही प्लॅन्स नसतील कमीपणाचे मानले जाते. तर आपण यात मागे का? या न्यूनगंडामुळे जरी परवडत नसले तरी लोक याच्या आहारी जातात. एकदा तुम्ही आहारी गेला की त्याचे व्यसनात रूपांतर व्हायला वेळ लागत नाही. या गोष्टीची काहीच गरज नाही. परंतु जर आपल्या खिशाला ती परवडत असेल तर limited amountमध्ये आहारी न जातात याचा आनंद घेतला तर उत्तम. जर ही totally avoid केली तर त्याहून उत्तम!

Salate – सलते

0
black tattoo on persons arm

जेव्हा मी ‘सलते काही बोच मनी’ हे अरजीत सिंग यांचे गाणे ऐकले तेव्हा हि कविता केली. 💔 प्रेयसीने प्रियकराला सोडल्यावर झालेली त्याची अवस्था सांगण्याचा प्रयत्न केला आहे.

नको अबोला धरूस सखी तू

हृदयातील घाव सलतात मला क्रूर

पचवतो आहे नकार तुझा मी दूर

साथ माझी नको सोडूस कदापी

प्रयत्न केला तुला विसरायचा खूप

प्रयत्नांती विसरलो सगळे फक्त राहिलीस तूच

हिम्मत नाही झाली तुला replace करण्याची

सोबत नसलीस तरी वाटते रहावीस नेहमीं सुखी

एकटा मी बरा साथ आहे संगीताची

वाट बघेन शतजन्मी तुझी

आहेस माझ्या नशिबात खरी

आवडली असेल कविता तर

अभिप्रायाने होईल शांत माझे मन

सलणारे घाव तर निघणार नाहीत भरून

जगेन तुझ्याच सुखात माझे सुख मानून

Bal De Kalpanechya Pankhanna – बळ दे कल्पनेच्या पंखांना

0
girl in black and red plaid jacket standing on white floor tiles

बळ दे कल्पनेच्या पंखांना रणरणत्या वास्तविकतेचे… 🌎🔥🌪️💧☁️ पंचमहाभूतांवर कविता करण्याचा एक प्रयत्न.

‘प्रत्येक तत्वांकडून आपण काय घेऊ शकतो?’ या विचाराने कविता लिहिलेली आहे.

बळ दे कल्पनेच्या पंखांना रणरणत्या वास्तविकतेचे

जसा दरवळे सुगंध रातराणीचा विना अत्तरांच्या मदतीने ||

रंगवू दे कल्पनेच्या पंखांना निर्गुण नभासारखे

नभ मेघांनी आक्रमिले, झेलता झटके विजांचे |

गारा वादळ पाऊस वारे, अविचल नभ स्वाभिमानाने

उंचावून मान कणखर मानाने, मूळ राहे

नेहमी निरुप सदा, सप्तरंगच्या पलीकडचे ||

लहरूदे कल्पनेच्या पंखांना वायूच्या गतीने

पवन चलत कधी जलद गतीने

कधी सौम्य झुळूक हवीहवीशी वाटे |

झंकार करुनी शकतो नाश या अथांग विश्वाचा

परंतु तोच मात्र जगवतो संपूर्ण सृष्टीला

देहरुपी जपतो अस्तित्व अनमोल चैतन्याचे

महाशक्तीवान असा का नेहमी अदृश्य राहे?

बळ दे कल्पनेच्या पंखांना धगधगत्या ज्वालांचे |

धगधगत्या ज्वाला, साक्षात विशुद्ध पवित्रता

समर्पित करते सर्व, क्षणात काळ्या आईला

पणतीची वात, ते वणाव्याची हाक ऐकता

विनम्र नमन माझे, सगुण अग्निदेवतेला ||

आकारून दे पंख माझे निराकार जलासारखे |

रूप पाहता लोचने कधी दवबिंदुंचे

तान्ह्याने पाहिले ओंजळभर अमृताचे

भोगीने परीवर्तले संमोहित मदिरेचे

झाकू काळ्या आईला मुक्तीसाठी निळ्या शाईने?

संस्कार दे कल्पनेच्या पंखांना या हिरव्या धरतीचे |

किती उपकार फेडू या काळ्या आईचे?

आजन्म नतमस्तक होऊनी म्हणावे

सर्व दोष भोग दुःखांना पोटी घे सदा मायेने |

बळ दे तुझ्या या बाळाला प्रवाहाविरुद्ध पोहायचे

साकार करून स्वप्न आपले करूया कल्याण या विश्वाचे ||

Urali Ekach – उरली एकच

0
coronavirus

२०२० मध्ये कोरोना विषाणूच्या साथीने जगभर थैमान माजवले होते. देशोदेशींचे सरकार लोकांना lockdown चे पालन करण्यास सांगत होते. त्यानिमित्त ही कविता.

उरली एकच संधी आता

मारतो हाक देवाला

अन् देवही काय हा असा

अनुत्तरित राहिला हा

कर कटी ठेवून राही

उभा विटेवरी नेहमी

हा देव काय कामाचा

वाढतो कहर मृत्यूचा

विठूमेय बोले तळमळीनं

देव नका बघू मूर्तीत

देव पहा तुमच्या माझ्यात

देव पहा नमस्कारात

देव पहा अंतरात

देव पहा स्वच्छतेत

देव पहा म्हाताऱ्यात

देव पहा सफाई कामगारांत

देव पहा शूर पोलिसात

देव पहा वीर वैद्यात

आणि यंदाच्या घडीला तर,

देव राजकारणी नेत्यांत

टाळण्यासाठी मृत्यूचे तांडव

देवाने दिली हाक यांना

राहून घरी स्वतः च्या

राहू पाठीशी या देवांच्या

Ukhana – उखाणा

0
person holding hands wearing gold-colored ring

काही दिवसांपूर्वी माझ्या एका मैत्रिणीचे लग्न होते. मी लिहिलेल्या रचना तिला बहुदा आवडत असाव्यात. म्हणून तिच्या लग्नासाठी उखाणा लिहायला सांगितले. गोपनीयतेच्या कारणास्तव मी नावे काढली आहेत. परंतु एकंदर context वरून तुम्हाला प्रसंग लक्षात येईल. बघा आवडतोय का माझा पहिला उखाणा.

जशी स्वराला लागते साथ तालाची

तशी निभावेन साथ आयुष्यभराची

मातीत मिसळता जल

सुगंधित झाला समय

दोघांच्या साथीने करू

आपले आयुष्य स्वर्गमय

अकस्मित भेट झाली आपुली

भेटींची झाली वचने सहजी

आयुष्यभर साथ निभावेल नक्की

सर्वाप्रिय ही सखी आपुली

भुलले मी आपुल्या पांडित्याला

त्याहूनही जास्त विनम्र स्वभावाला

प्रश्न पडला परक्यांमध्ये मी रमेल ना

नंतर प्रिय झाले आपल्याच सहवासाला

Kahi Bheti – काही भेटी

0
person in red sweater holding babys hand

काही भेटी आयुष्य घडवितात

तर काही आयुष्य मिटवतात

किती वेळा भेटी झाल्या

यापेक्षा महत्वाची त्यांची साध्यता

सुखी व्हायला असतो पुरेसा एक क्षण

त्याहूनही सलतो कधीही भरून न निघणारा व्रण

सुख काय दुःख काय दोघे सख्खे भाऊ भाऊ

आयुष्य खूप सुंदर आहे त्याचा करू नका बाऊ

Kay Chukta – काय चुकतं

0
Leaf floating on Body of Water

माणूस एकटा येतो, एकटा जातो. या जगात कुणीच कुणाचं नसतं. एखादं भिरभिरतं पान पण आपल्याला खूप काही शिकवून जातं.

काय चुकतं कुठे चुकतं

कुणीच कुणाचं इथं नसतं

भिरभिरतं पान सुद्धा

खूप काही शिकवून जातं

कधी उन्हात कधी छायेत

आपापलं भिरभिरत असतं

भय नाही त्याला कशाचंच

ना कोंदट उन्हाच्या झळांचं

ना क्रूर थंडीतल्या गारठ्याचं

ना विक्राळ पावसाच्या सरींचं

ना विरळ गारपिटींचं

ना कौतुक जन्माच्या सोहळ्याचं

ना दुःख मृत्यूच्या तिरडीचं

जन्म काय मृत्यू काय

त्याला सर्व एकच काय?

शेवटी ते एकच शिकवतं

काय चुकतं कुठं चुकतं

कुणीच कुणाचं इथं नसतं

Go Corona Go – गो कोरोना गो

0
Go Corona Go

२०२१ मध्ये एका प्रसिद्ध राजकीय नेत्याने ‘गो कोरोना गो’ या घोषणेचा ट्रेंड चालू केला होता. त्यावर लिहिलेली ही कविता.

स्वच्छ धुवा आपले हात धो धो धो
गो कोरोना गो कोरोना गो कोरोना गो

असला उगम चिनी तरी
नाश करू आपल्या देशी
भीतीचे काही कारण नाही
Prevention असते cure नेहमी |
कोरोनाला या मारू सारे ठो ठो ठो
गो कोरोना गो कोरोना गो कोरोना गो ||
प्रत्येक बोट स्वच्छ करा
कोणाचाच भेद ठेवू नका
Curfew बरोबर पण मात्र
माणुसकीला विसरू नका |
वेळ नाही रडण्याची ही फो फो फो
गो कोरोना गो कोरोना गो कोरोना गो ||

तान्ह्यांना जपा, वृद्धांना जपा
स्वतः ला जपा, इतरांना जपवा
क्वचितच मिळणाऱ्या संधीचा या
कुटुंबासोबत आनंद घ्या

नका बाहेर पडू कारण
त्यांचा जीव धोक्यात घालतो आपण
बाहेर पडण्यास नेहमीच म्हणा नो नो नो
गो कोरोना गो कोरोना गो कोरोना गो
Share करा हे वाऱ्यासारखे सो सो सो
गो कोरोना गो कोरोना गो कोरोना गो

Muktachand – मुक्तछंद

0
woman spreading her arms

काही दिवसांपूर्वी कवियित्री अबोलीचा मुक्तछंद वाचनात आला.

मुक्तछंद म्हणजे कुठल्याही वृत्त, अलंकार यात न बसणारी काव्यरचना. म्हणजे सगळेच गद्य मुक्तछंद होत नाही. वृत्त, अलंकार यामुळे आपसुकच गेयता येते. मुक्तछंदात छंदाचा वापर असतो, पण कुठल्या ओळीत कुठले छंद वापरायचे हे कवीचं ठरवत असतो.

कवितेचा हा नवीन प्रकार मला आवडला. प्रयत्न करून बघू म्हणले आणि सादर करत आहे माझा पहिला मुक्तछंद 😃


राबून राबून थकणारे हात आता
उमीद पण थकवून गेले सारे

डोळे न उघडता ऐकणे
कान न झाकता बघणे
हेच नशिबात होते माझ्या


ना आराम ना दाम ना मान ना पान
सर्व जसे कोमेजून गेलेले फुलच जणू
त्यातही अत्तराचा गंध आणि नभाचा रंग
शिवशक्तीची चेतना देऊन गेला


खूप भाग्यवान आहोत आपण
कारण दोन वेळचे पान व पुरेसा आराम
नवकोटांच्या भाग्यातही नसतो


ठेविले अनंते तैसेचि रहावे बरोबर
ते लागू होते फक्त अध्यात्मिक पातळीवर
मायावी जगात कर्तव्यांना पर्याय नसतो
ठेविले अनंते तैसेचि न राहावे
प्रगतीत असावे समाधान


थकलेल्या हातांना परत ताजेतवाने वाटू लागले
कारण उमिदच जणू गेली होती मायेच्या पलीकडे

Muktachand - मुक्तछंद